Beste vrienden,
MoNiCare 2014 is achter de rug, nu even op
adem komen en nog nagenieten van de belevenissen.
Vol bewondering voor jullie prestaties is dit
ook voor ons een onvergetelijk avontuur geweest.
Het geduld dat jullie soms moesten opbrengen,
de onderdompeling in de Nicaraguaanse cultuur, bezoeken aan de projecten, de
leefomstandigheden van de arme bevolking, jullie kunnen er nu echt van
meespreken.
Het interpreteren (-: maar ook het verwerken
van hoogtemeters, afstanden, glooiingen, relatief vlak, licht hellend tot
scherpe stijle beklimmingen, modder en water, het heeft allemaal de nodige
energie gekost.
Toch toegeven dat dit de algemene mentale en
fysieke conditie flink heeft aangescherpt.
Jullie hebben vleugels gekregen.... en
scheren binnenkort met hoge snelheid door het Belgisch winterlandschap, geen
enkele beklimming is nog te zwaar, dat is zeker.
Dat om hier te fietsen ook veel vocht nodig
is! De cijfers liegen er niet om.
Zo dronken jullie met zijn allen ongeveer 700
liter water, 170 liters frisdrank, maar ook sloten Toña (=
een begrip in Nicaragua wanneer men over een lekker biertje spreekt) maar die
gegevens hebben we niet bij de hand, hiervan zijn we op een bepaald moment de
tel kwijt gespeeld (-:
Sommigen hadden zelfs ook ingezien dat Flor
de Caña (rum van een uitzonderlijke kwaliteit) ook een goede dorstlesser
blijkt te zijn....
De tweewielers staan hier nu in de tuin
gestald, eenzaam als achtergelaten genotsmiddel, volgende week worden ze
opgepoetst, geolied en opgeborgen, wachtende op een volgende tour,
"MoNiCare 2015"
Waar is mijn fietstasje, heeft iemand mijn
handschoenen gezien, ik geloof dat ik mijn bril hier gelegd heb, kan je voor
mij een crèmeke kopen, mijne rugzak is er precies niet bij, in welke camionette
zit mijn drinkbus, heeft nog iemand anti-muggenmelk.....We zullen het missen!
(-:
En, we hebben niet kunnen wachten, alle
gekleurde kerstbolletjes zijn reeds opengemaakt, we hebben genoten van jullie
reacties, dikke Merci!
Aan iedereen Fijne Feestdagen toegewenst, en
wie weet komen we elkaar nog eens tegen, hijgend en puffend op een of ander
"licht glooiend" landwegeltje...
PS.
We hebben ook nog enkele actiefoto's die we
jullie niet willen onthouden.
Adiós y que le vaya muy
bien!
Rina en Gerard
