Nicaragua 2013 / 2014 / 2016: EVEN ER TUSSEN UIT

Even er tussenuit naar San Carlos en El Castillo met Francesca, Anne en Toon.

Het is een eind rijden naar het uiterste zuiden van Nicaragua.

Na een overnachting in San Carlos nemen we de boot naar El Castillo over de Río San Juan.

Onderweg, mooie natuur en prachtige beelden van het leven aan de waterkant.

Alle transport gebeurt over het water.

De eindbestemming is bereikt wanneer in de verte het fort van El Castillo in zicht komt.

Vroeger was dit een verdedigingsfort, gebouwd in een bocht van de Rio San Juan, met hier ook sterke stroomversnellingen, erg strategisch gekozen dus..

We bevinden ons in het grensgebied met Costa Rica. Hier zijn de militairen nooit ver uit de buurt. De Río San Juan volgt over een grote afstand de grens met Costa Rica.

Na de nodige conflicten met Costa Rica behoort de Río San Juan nu tot Nicaragua.

Van hieruit steken vele Nicaraguanen illegaal over naar Costa Rica om werk te zoeken.

We vinden een leuk hotelletje, het aanbod is beperkt omdat El Castillo niet op het verlanglijstje staat van een doorsnee toerist. De vriendelijke gastvrouw wist ons te verrassen met een heerlijke visschotel.

Met de hulp van Japan is begonnen met de bouw van een brug over de rivier.

Dit wordt in de toekomst een belangrijke grensovergang.

Het valt ons op dat de meeste bruggen in Nicaragua gebouwd worden met steun van Japan.

Na een overnachting in Darío bezoeken we Miraflor, een prachtig natuurgebied in de buurt van Estelí.

Onderweg doorkruisen we een gebied met opmerkelijke bomen, ....een ideaal filmdecor.

Even verderop vinden we een ecoproject met verschillende cabañas, een ideale stek om te relaxen of enkele dagen te wandelen met een locale gids.

Zonnepanelen zorgen voor de electriciteit en een speciale filterinstallatie voor drinkbaar water.

Op een bananenblad wordt een lekkere lunch geserveerd met het plaatselijke bier Toña.

Terug naar de realiteit na een paar dagen ontspanning in een heel fijn gezelschap.

Het had best nog wat langer mogen duren.

In Terrabona bezoeken we Dorribel, haar gebit is zwaar aangetast door de medicatie die zij neemt tegen epilepsie. Mede door de constante pijn en irritatie is het leven van Dorribel en haar familie stilaan onhoudbaar. Dr. Toon zoekt een oplossing voor dit probleem.

Ondertussen hebben de mensen in de Campo, Las Joyas niet stilgezeten.

De geleverde stenen met cement zijn ondertussen al voor een groot gedeelte verwerkt.

In de komende dagen volgt de afwerking van de waterput.

We zijn tevreden met het voorlopig resultaat, zo zie je maar, geef de mensen de middelen (die ze zelf niet kunnen kopen) en ze gaan onmiddellijk aan de slag.

Op naar een volgende werkweek..