Nicaragua 2013 / 2014 / 2016: ZONDAG = RUSTDAG??

Darío, 27-1-2013

Maandag 21-1-2013, onze eerste maand zit er al dubbel en dik op! Wat vliegt de tijd.

Van verveling is er nog geen sprake geweest, tot nu toe brengt iedere dag weer een nieuwe ervaring met zich mee. De nieuwe motor heeft ondertussen al bijna 500 Km. op de teller, die mag dus ook zijn deel doen.

De huisbezoeken gaan praktisch dagelijks door en waar mogelijk splitsen we op in twee groepen. Armando brengt ons naar een dorp, we bezoeken een familie waarna kinderen ons gidsen naar een volgende familie. Ondertussen rijdt Armando naar een volgend dorpje, en zo werkt iedereen zijn lijstje af.

De huisbezoeken van sector 1 beginnen op te korten, en zijn waarschijnlijk eind deze week klaar.

Dinsdag, een pak informatie verwerken op de computer, dat begint al aardig te lukken.

Onze gegevensopslag hebben we al een aantal keren bijgeschaafd om te komen tot een eenvoudig hanteerbaar iets, steeds in samenspraak met Armando.

Woensdag, de nieuwe papierstapel begint al aardig te groeien, er is nood aan opbergmappen!

Vandaag rijden we naar het noorden en passeren vanavond Sebaco, een behoorlijk groot stadje, waar zowat "alles" is te verkrijgen. Hier in Darío hadden we al eens gezocht, helaas geen ordners te verkrijgen.

Het valt mee, al snel hebben we onze inkopen gedaan.

Onmiddellijk naar de schrijnwerker om een rek te laten timmeren, de mappen moeten toch op een overzichtelijke manier worden opgeborgen!

De levertijd valt mee, volgende week maandag is de rek klaar, Armando is in zijn nopjes, nu de mappen nog vol krijgen.

Donderdag bezoeken we toch wel twee heel bijzondere families.

Een eerste familie met zes kinderen, waarvan volgens de moeder er twee zijn met een handicap. Na het intakegesprek komen er nog meer kinderen te voorschijn.

Zonder veel moeite stellen we vast dat ook een derde kind uit deze familie een mentale achterstand heeft, zoals haar twee broertjes.

Dan vertelt de moeder dat dit kind enorm veel achterstand heeft en ook maar af en toe naar school gaat, niet kan volgen op school, soms moeilijk hanteerbaar is enz...we nemen het kind op in onze gegevens.

De vader heeft af en toe werk, hun inkomen is daarom eigenlijk ontoereikend om dit gezin op een normale manier te runnen.

Bijkomend heeft de moeder een ernstige ontsteking in haar knie, haar knie voelt heel warm aan. De vrouw is nauwelijks mobiel en heeft geen geld om het vervoer naar een ziekenhuis of gezondheidscentrum te bekostigen.

Om nog maar te zwijgen over de medische kosten. We stellen ons de vraag, hoe kunnen deze kinderen zonder de zorgen van de moeder verder. We gaan overleggen om het "chocolade harten" potje nog eens aan te spreken om eventueel het vervoer en de eerste zorgen voor deze vrouw bekostigen.

Een tweede geval typeert de belabberde situatie in de gezondheidszorg van Nicaragua.

Een gezin met drie gehandicapte jong volwassenen. Eén ervan is ooit bij een dokter geweest of had een of ander onderzoek achter de rug. De andere broers waren nooit onderzocht. Spijtig dat deze jongens nooit eerder zijn doorverwezen of onderzocht.

Het is misschien nu voor hen al erg laat om nog een behandeling op te starten. Maar wanneer met medicatie hun levenskwaliteit enigszins zou kunnen verbeteren is dat al een stap in de goede richting.

In België zouden deze kinderen zeker een andere toekomst gehad hebben, of werk in een sociale werkplaats.

Vrijdag is een dag zoals een ander. Onderweg bezoeken we nog enkele families die op zaterdag mee kunnen naar Managua.

De kinderen ondergaan een oogoperatie, dit is een gevolg van de vorige consultatie in Managua.

Ze reizen met de ziekenwagen van Prosalud.

Het geeft een fijn gevoel om voor deze kinderen een daadwerkelijke oplossing voor hun probleem te kunnen bieden.

Later, na bericht van het ziekenhuis volgen nog enkel operaties voor kinderen met orthopedische problemen.

Deze manier van werken belet dat er alleen maar lange lijsten ontstaan met gegevens, maar dat de kinderen en de ouders worden geïnformeerd of worden geholpen, wanneer dit mogelijk is natuurlijk.

Gegevens noteren zoals, naam en familie naam, geboortedatum van het kind is een groot probleem, ouders weten het vaak zelf niet, daarom hebben we voorgesteld om met de geboorteakte te werken, en zijn daar vanaf nu ook mee bezig.

De mensen hebben of vinden niet allemaal de geboorteakte van hun kind, maar bij een volgende consultatie hebben we gevraagd zeker een kopie aan ons te bezorgen.

Aansluitend hebben we vandaag nog een tijd samen gezeten met Angel, de verantwoordelijke van het FANS project. We hebben Angel op weg geholpen om zijn digitale lijsten te schikken volgens gemeente, jaartal...enz. Het was voor hem een openbaring!

We hebben met hem afgesproken om eens een halve dag uit te trekken om het systeem uit te leggen. Komt het leraren instinct dan toch weer boven??

Zaterdag gaat Armando met de kinderen naar Managua, om 6 uur is er afgesproken in Terrabona, waar de kinderen met begeleider worden opgepikt.

Deze ouders en kind zullen vanavond, moe maar tevreden terugkeren, ze zijn of worden geholpen.

Zondag 27-01-2013, een rustdag hebben we vanmorgen tegen elkaar gezegd.

Maar Rina beslist er toch anders over, puzzels en kleurboeken laten afdrukken en plastificeren is de opdracht voor vandaag. Het cybercafe is open, en daar kunnen ze zelfs plastificeren!

Nog even de mails checken, wat skypen met een collega, die we toevallig te pakken krijgen. Heel veel groeten aan alle collega' s natuurlijk, en heel fijn dat jullie met ons meedenken en de nodige info doorsturen, un abrazo !