Darío, 20-1-2013
Het
weekend van 12-13 januari was zo voorbij. Allebei een flinke verkoudheid
opgelopen de afgelopen dagen, waarvan we nog de hele week plezier zullen
hebben. Het was dan de afgelopen dagen in de "Monte Verde" toch echt
wel wat natter en kouder dan we hadden verwacht.
Maandag
zijn we zowat de hele dag op kantoor geweest.
We hebben
ons werkgebied opgedeeld in sectoren zodat het logistiek interessanter is,
vroeger zat hier geen logica in en werden er soms nutteloze verplaatsingen
gedaan.
De
planning voor de huisbezoeken kan nu opgemaakt worden per sector de bezoeken
kunnen dan in één of max. twee dagen afgewerkt worden.
Daarna
verwerken we alle gegevens op de computer, zodat we overzichten kunnen maken
per handicap, per gemeente, per leeftijd.
We hebben
eergisteren het eerste voorstel op tafel gelegd bij de directie, en we krijgen
groen licht. Ook Armando vindt het een hele vooruitgang, en kan goed overweg
met het nieuwe systeem. We ondervinden ook dat dit systeem van werken de
planning voor de consultaties in het ziekenhuis van Managua vergemakkelijkt.
Dinsdag
hebben we weer de hele dag huisbezoeken gedaan.
We zijn
begonnen met sector 1, de grootste sector.
In totaal
spreken we over 6 sectoren, met in
totaal zo'n 50 gehuchten.
Na de huisbezoeken
stoppen we in Terrabona voor een bespreking van het Fans project.
Ook hier
wordt hard gewerkt om alle lijsten in orde te brengen, zodat het nieuwe
schoolmateriaal kan besteld worden en de leerlingen bij de juiste Padrinos
terecht komen.
Woensdag,
een hele dag administratie, heerlijk thuis in de tuin.
Donderdag,
nieuwe huisbezoeken in Terrabona. Onderweg treffen we een familie met een zwaar
gehandicapte jongen. De jongen kan heel moeilijk met zijn rolstoel bij het
toilet geraken, het is voor de moeder bijna onmogelijk om de rolstoel bij het
toilet te rijden.
Momenteel
behelpen zij hun met een emmer, dat kan natuurlijk anders!!
Na even
brainstormen hebben we het volgende voorstel gedaan.
De
familie gaat samen met buren en vrienden een pad aanleggen van keien, die
rondom het huis voldoende beschikbaar zijn, daarna kopen wij zand en cement
zodat er een effen pad kan worden aangelegd van het huis tot aan de WC. De hele
familie is blij met het voorstel.
En...een
eerste gedeelte van de opbrengst van onze actie "chocolade Corazones
Unidos" kan worden besteed.
Vrijdag
is het feest van Ruben Darío. Het is een betaalde feestdag, het hele stadje staat in
rep en roer, en er komen mensen van alle windstreken om deel te nemen aan de
feesten.
In de
namiddag bezoeken we het geboortehuis van Ruben Darío.
In het
amfitheater van het park worden de nieuwe muzes voor dit jaar voorgesteld.
Ze dragen
allen een stukje poezie voor van de bekende schrijver.
's Avonds
is het feest in het park, met optreden van verschillende muziekgroepen.
Er wordt
volop gedanst door jong en oud.
Rond
10.30 uur gaan wij naar huis ons kaars gaat langzaam uit.
Zaterdag,
toch nog even een rit plannen naar Terrabona.
Gerard en
Armando trekken er alleen op uit.
De
verantwoordelijke van de comunidad Cuajinicil, Gioconda, wordt gevraagd om maandag aanstaande een aantal families uit te
nodigen bij haar thuis, zodat we de intakes bij haar ter plaatse kunnen doen,
wat enorm veel tijd bespaart. Aangezien we intussen de weg (al) weten naar Cuajinicil
kunnen we deze intakes alleen doen, en kan Armando een andere comunidad
bezoeken.
Onderweg
passeren ze de familie met het WC probleem. De hele familie is druk in de weer
met het versjouwen van de stenen, en de jongen zit er geamuseerd bij, en wordt
betrokken bij het hele gebeuren.
Het
probleem om een goede kaart van de omgeving te vinden is nog steeds niet
opgelost, dit zou voor ons een hele vooruitgang betekenen, maar helaas, hier in
de buurt wordt geen enkele gedetailleerde kaart verkocht.
We merken vaak op dat de beschikbare rolstoelen niet zijn aangepast aan de gebruiker, daar moet aan gewerkt worden. |
Zo schiet het beter op! |
Norvin wordt doorverwezen voor onderzoek Ook hebben we een padrino gevonden en kan hij in het FANS project. |
Een stoel zou welkom zijn. |
Voor deze jonge man is binnenkort het sanitair probleem opgelost. |
Werken onder toezicht!! |
ONDERWEG
Tot onze verbazing kunnen we hier ook biljarten. |
We zaten bijna op het varken!! |
De "outdoor kitchen'', bij ons een nieuwe trend. Hier zijn ze daar al lang aan gewend. |
Een appelsientje voor de dorst. |
Op de voorgrond de muze 2013 |
De politiek is ook vertegenwoordigd. |
Paso por paso! |
Aangezien
ook hier de haren blijven groeien en Gerard al bij de kapper is geweest, werd
het nu tijd voor mij om ook eens op zoek te gaan naar een kapper.
Wat gaat
dat hier vlug zeg, afspraak, maar nee, kom maar binnen.
Oei, toch
wel een apart kapsel, u bent zeker Amerikaanse?
Mag ik
het ook op mijn manier doen vraagt de kapster.
Kleuren?
ja natuurlijk is dat mogelijk, je hebt nummer 7.
Ik krul
mijn tenen bijeen, zo'n snelle diagnose heb ik nog nooit gehad, en dat zonder
staaltjes. Tussen de haren van mijn voorgangster, mij vasthoudende aan de
"kaptafel" omdat mijn stoel
anders vanzelf ronddraait, zonder schort of bescherming wordt er aan de klus
begonnen.
Na het
knippen wordt ik achter in de tuin uitgenodigd voor een grondige wasbeurt boven
een afwasbak. Met een kommetje schept ze koud water en gooit dit telkens over
mijn hoofd, tot de laatste zeepresten zijn verdwenen. Daarna even met de föhn, en ik kan weer met een
fris kopke vertrekken.
En wonder
boven wonder, geen spatje op mijn T-shirt, en de kleur is ideaal!
Klaar om
een rustige zondag in te zetten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten