zondag 29 september 2013

Terug thuis



Dario, 19 september 2013


14 en 15 september, in heel het land zijn optochten en parades. 

Men viert onafhankelijkheidsdag en de Slag bij San Jacinto.

Managua blijft een moeilijke stad om te verkennen met veel verkeersaders waar ook al het internationaal vervoer passeert.
Voormalig president Chavez van Venezuela en boezemvriend van President Daniël Ortega is duidelijk in de hoofdstad aanwezig.
















Op 17 september vertrekken we met een grote bus, richting Managua.

Een deel van onze  kinderen heeft een afspraak bij Los Pipitos.
Een andere groep gaat voor oogonderzoek naar het CENAO (Nationaal centrum voor oftalmologie).
Wij delen ons op, wij gaan mee naar Los Pipitos, terwijl Armando het CENAO voor zijn rekening neemt.

Het blijkt weer een dagvullend programma, maar voor sommige kinderen loont het zeker de moeite.

De rit met de bus is voor de meeste mensen een eerste bezoek aan deze grootstad, waarin ze verloren zouden lopen.
Ze zijn dan ook heel dankbaar dat ze mee mogen en dat we hen begeleiden.

We krijgen niet onmiddellijk alle uitslagen van de onderzoeken mee naar huis, Armando moet hier speciaal voor teruggaan, er wordt niets verstuurd.

Drie kinderen krijgen ook 's anderendaags een afspraak en kunnen daarblijven. Ze slapen in het ziekenhuis.
We geven hun geld om de busreis terug naar huis te kunnen betalen.





William met zijn moeder






We waren reeds lang op zoek naar Maria Théresa, een meisje van het Fans project met oogproblemen, en ja José we hebben haar gevonden, ze was bij de groep in Managua, we proberen je in contact te brengen met haar.







Via Armando kregen we gisteren het bericht dat William (zie foto boven), een tot voor kort blind verklaarde jonge man, na een oogoperatie op 26 september weer kan zien. 

Er zijn nog enkele kinderen welke reeds een afspraak hebben voor een operatie.
De meeste uitslagen zijn echter nog niet bekend.

De 22 brillen welke we bij Münckel besteld hebben zijn nog steeds niet geleverd.
Niettegenstaande we duidelijke prijsoffertes hebben ontvangen, proberen ze nu terug te krabbelen wegens de meerprijs van sommige glazen met hoge plus- en minwaarden.
We hebben reeds 50 procent aanbetaald en wachten af tot alle brillen klaar zijn om het resterend bedrag te voldoen.


We blijven in contact met Armando en proberen zo de blog in orde te houden tot we teruggaan naar Nicaragua.




Ondertussen is er veel gebeurd op het thuisfront. 
Inmiddels zijn we sinds vorige week zaterdag terug thuis wegens het overlijden van de vader van Gerard. 










zaterdag 7 september 2013

Niet altijd goed nieuws!



Darío, 6 september

Minder goed nieuws van het thuisfront, onze pa maakt het niet echt goed, hij is opgenomen in het ziekenhuis.
Daarom zijn even stilgevallen met de blog maar we hadden beloofd om het verhaal van Veerle en Harm af te maken.

Veerle had een plan om samen met Harm hare papa te verrassen met een leuk cadeau voor hun Fansgezin.
Na wat brainstormen kwamen we op het idee om een paar biggetjes te kopen, een koppeltje ze werden gedoopt met de namen, Jan en Monique.
Het vangen van het koppeltje verliep niet helemaal zoals het moest maar na de nodige buitelingen kregen we ze te toch te pakken. Netjes versierd met een rode strik hebben we Jan en Monique bij Mario en zijn ouders afgeleverd. Deze konden hun ogen niet geloven en waren zeer content. Aan hun om ze nu vet te mesten en om aan "varkens" gezinsuitbreiding te doen.
Een paar dagen later hebben we nog een foto kunnen schieten, ze ( Jan en Monique ) lagen "zo lui als een varken" te genieten van de tropische temperaturen.

Mario krijgt zijn nieuw schooluniform van het Fansproject en probeert in zijn nieuwe schoolschoenen te geraken.
Dit blijkt onmogelijk met zo'n misvormde voeten.

Mijn hele wagen volgeladen op naar Münkel in Sébaco, de eerste brillen worden aangemeten, en zouden normaal al een tijdje klaar moeten zijn, helaas ...maar we zijn er al aan gewoon. Zou de garantie hier ook langer duren?

Daarna rijden we verder naar Matagalpa. We hebben Mario meegenomen voor het aanmeten van orthopedische schoenen.

We bezoeken Familas Especiales om een aangepaste rolstoel aan te kopen voor Bayron.
Ook Oscar wordt een andere rolstoel aangemeten maar hij moet nog even wachten op de aanpassing van de armleuningen. Volgende week kunnen we deze rolstoel gaan afhalen samen met de schoenen van Mario.
Al deze materialen werden gesponsord door een bevriend koppel, un beso fuerte!

Stilaan brengen we alles in gereedheid voor het tweede bezoek aan Los Pipitos in Managua.
Een veertig tal kinderen worden rond midden september onderzocht door verschillende specialisten, de meeste kinderen hebben auditieve problemen.
Om alles een beetje voor te bereiden hebben we weer meer op kantoor gewerkt.
We hebben ook de planning opgemaakt tot het einde van dit jaar en zijn bezig met 2014.

Ondertussen heeft het regenseizoen zich ingezet met elke avond onweer en pletsende  buien wat niet belet dat we toch fijn onder ons terras kunnen zitten, kou kennen ze hier gelukkig niet.




















zondag 25 augustus 2013

Veerle en Harm op bezoek



Darío, 24 augustus

Vorige week hebben we weer een paar dagen geholpen bij het FANS project.
We hebben schoolmateriaal bezorgd aan de school van La Ceiba, een klein schooltje, ver afgelegen met zeer arme kinderen.
Er gaat altijd een persoon mee van het Mined, Ministerie van Onderwijs om een woordje uitleg te geven en de kinderen te stimuleren om dagelijks naar school te komen.
De jongeren van Terrabona hadden weer een piñata meegenomen, deze keer waren de kinderen lang niet zo uitgelaten, heel voorzichtig werden de snoepjes bij elkaar geraapt.

De volgende school is Portrero San Antonio, hier zijn ze hevig enthousiast, ook in het spel met de jongeren en met juffrouw Ada op kop!
We worden aangenaam verrast met een middagmaal.

In het weekend komen Veerle en Harm, kinderen van onze vrienden op bezoek. We bezoeken samen een goudmijn, heel interessant om te zien hoe primitief hier nog gewerkt wordt. De grote Amerikaanse en Canadese bedrijven doen grondboringen op de tereinen van de lokale bevolking en liggen op de loer om de grond op te kopen wanneer dit voor hun interessant is.
Nu kan nog iedereen aansluiten bij een groepje lokale mensen om goud te zoeken in oude mijnschachten die niet meer rendabel zijn voor de grote jongens.
Met de schop worden gaten pgegraven op zoek naar een goudader.
Nadat er goud is gevonden volgt er thuis een heel proces. De stenen worden gemalen tot stof waarna men een product toevoegt in het water dat het goud isoleert van het stof.
Men bekomt een wit product dat moet verhit worden waarna de gele kleur van het goud verschijnt.
De mensen kunnen het goud bij een handelaar of rechtstreeks aan een juwelier verkopen.
Sommige weken vinden ze een paar gram, andere weken vinden ze niets. Ze moeten hier vele uren voor onder de grond doorbrengen, zonder veel verluchting, zonder helm. Waar is de tijd van het zwarte goud bij ons.

We komen langs Jinotega waar een optocht van studenten voorbij komt.

We hebben geholpen bij de voedselbedeling van Fundacion Damian.

Via het Minsa vinden we nog een rolstoel voor een blinde  jonge vrouw met syndroom van Down.

In Esteli bezoeken we op aanraden van Reninka de Koker, Los Pipitos en hebben contact met een schrijnwerker welke aangepaste stoelen maakt. Ongelooflijk wat die man klaar krijgt in deze werkplaats voor gehandicapten. We hebben weer wat inspiratie opgedaan.

Ook Veerle en Harm zijn af en toe gepakt door de armoede en primitieve omstandigheden waarin sommige families moeten leven, en daarbij nog de afstanden die vaak moeten afgelegd worden over moeilijk terrein.

De 22 kinderen met visuele problemen kunnen hun montuur volgende week laten aanmeten. We hebben vandaag een aanbetaling gedaan, alles is nu in gang gezet.

We hebben nog drie rolstoelen op de kop kunnen tikken in Matagalpa, deze kunnen we dinsdag gaan afhalen. Ook nemen we Mario mee voor het aanmeten van orthopedische schoenen.

Ondertussen komt er stilaan een einde aan de werken aan de uitrusting en de ruimte voor de fysiotherapeut. Nu gaan we met rasse schreden de opening tegemoet.
We proberen officieel te openen rond het begin van het schooljaar. Zo kunnen de leerlingen en leraren van Wico Campus TIO zien hoe hun geschonken geld werd besteed.
Deze week waren er 15 kinderen op consultatie, een mooi aantal als je bekijkt dat we nog niet in alle comunidades hebben uitgenodigd. Tot nu toe is iedere week de wachtzaal goed gevuld met kinderen en dat was ook de bedoeling.

Gisteren, een vergadering met de fysiotherapeut en Armando, we maken een planning op van de werkzaamheden tot eind 2013.
We brainstormen nog even over de coördinatie van het werk met het oog op 2014.

Veerle en Harm zijn weer vertrokken, hierover volgende week meer....










De leerkrachten ook in hun nopjes!









Nonkel Bob en tante......


De voorzitter van het oudercomite doet ook een woordje

Didactisch materiaal, papier, woordenboeken, wandplaten...
meer dan welkom

Enkele leden van het jongerencomite Terrabona steken een handje toe

Verse mais, een lekkernij voor de plaatselijke bevolking
maar..niet geschikt voor gevoelige magen!


Op ambachtelijke wijze worden er stenen gemalen tot fijne poeder
om mogelijk een paar stofdeeltjes goud te vinden.


Harm zet een goudklompje op de gevoelige plaat


De monsters worden op een deskundig
verpakt voor verder onderzoek



De wereldreizigers!


De overhandiging van een voedselpakket voor een TB- patiënt

Dolgelukkig met de nieuwe ( 2 de handse ) rolstoel, zo te zien erg comfortabel
want ze viel onmiddelijk in slaap