Verjaardag

Maandag 05/7

Het wordt een kantoordag in de tuin, mails versturen in de voordeur, kopies maken  in het cybercafé enz.

Eduardo en Magali werken aan hun semestrieel verslag, er is voor mij weinig plaats op kantoor.

Dinsdag

Op naar Managua, een wekelijkse routine, behalve dat we tussen de middag telkens iets proberen te regelen voor MoNiCare.

We gaan dit keer naar Laguna de Apoyo, om met de Abuela te onderhandelen. Ze is vriendelijk gestemd, dat kan je niet altijd zeggen.

Alhoewel ik haar verschillende keren duidelijk maak dat we toch nog een kamer tekort komen blijft ze halsstarrig volhouden dat iedereen een kamer heeft, ze zal de bevestiging met de kamerindeling wel per mail doorsturen, mooi niet dus, kamer tekort. Grrr....

Terwijl Eduardo zoals altijd pollo (kip) voor de kinderen koopt, wacht ik even bij het  advocaten kantoor.

Woensdag

De moeders van de gehandicapte kindjes zijn maar wat blij met de meegebrachte kinderkleding die ons oma en een vriendin weer samengesprokkeld hebben.

Theofila is de ergotherapeute bij Los Pipitos in Darío. Met het povere spelmateriaal houdt ze de kindjes bezig.

In de NM rijden we naar Sébaco en Matagalpa om prijzen op te vragen voor de estufas.

Donderdag

Nog eens tijd om een route te verkennen, dit maal Malpaisillo Leon.

Buiten een paar wegomleidingen kunnen we het traject weer volgen met de vulkanen op de achtergrond.

Het is een zware rit met veel losse zand en rivierbeddingen maar dit wordt beloond met een prachtige entree in de stad.

In ViaVia hebben we een leuk onderhoud met Veronie en Stijn.

De kamerindeling en het menu wordt besproken.

We sluiten af met een heerlijke 18 jarige Rum, en duiken ons bed in.

Vrijdag

Nog even opnieuw het laatste stuk van het traject controleren. Leon met zijn vele éénrichtings verkeer zorgt telkens voor problemen en we willen er voor de fietsers echt geen extra kilometers aanplakken.

Om vijf uur worden we in Darío verwacht, en natuurlijk hebben ze iets voor mijn verjaardag geregeld.

De moeder van een collega heeft gekookt, een andere collega stelt haar huis ter beschikking en wij zorgen voor het nodige vocht om alles door te spoelen.

De Nicaraguanen zijn wild om op de foto te staan, liefst één voor één, er worden dus heel wat kiekjes gemaakt.

De Toña vliegt erdoor!

Eduardo heeft een collage gemaakt en een heus bloemstuk met echte rozen, wat zou dat wel gekost hebben hier.

Hopelijk kan ik er een paar dagen van genieten met deze temperaturen!

Zaterdag

's Morgens, zoals gisteren afgesproken tussen pot en pint vertrekken Dr. Bustillo en Dr. Toon met de fiets naar Terrabona.

Gerard legt hem nog even de versnellingen uit en daar gaan ze dan.

Toen hij onderweg op een keer niet meer te zien was, verscheen hij tot grote verrassing van Toon op een paard, met in zijn kielzog een glunderende muchacho met zijn fiets!!  Ook een oplossing voor MoNiCare!!

We vinden het heel knap van de dokter, die ondanks zijn krampen ook de terugtocht met de fiets heeft gedaan. We nemen hem op in de MoNiCare groep.

In de NM zijn we uitgenodigd op de verjaardag van Yahaira, een 15 jarig meervoudig gehandicapt meisje.

Eerst naar de kerk, waar tot onze verrassing de ouders in het huwelijk treden.

Deze mensen hebben twee zwaar gehandicapte kindjes, waar ze schitterend mee omgaan.

Het is een heel ander soort mis als bij ons, veel mooier met veel muziek en mooi uitgedoste kindjes uit de buurt.

De ouders waren al lang voor de wet getrouwd maar niet voor de kerk, iets wat hier heel ongewoon is.

Het was een emotioneel feest, waar we wel enkele keren bij moesten slikken.

Zondag

Rustdag, met wassen en plassen.

Maandag

Op naar het mooie natuurreservaat, en mysterieuze regenwoud in Las Latas.

Het regent behoorlijk! Het valt ons ook hier weer op hoe goed de mensen met de natuur omgaan, bijna nergens afval. De velden met kolen, bonen, sla, maïs staan er hier heel mooi bij.

Er valt hier ook veel meer regen dan in Darío of Terrabona, iets wat dan ook weer goed is voor de koffie plantages.

En Fietsers van MoNiCare, al goesting????