Comité de Padres de Familias

Darío, 14 maart

Oef, het is weer een tijdje geleden, maar we zitten nog steeds in de  running hoor!

Vele brillen zijn reeds uitgedeeld, vaak direct in de campo, of via de kinesist, helaas zonder foto's.

We hebben ook wat brillen op kantoor, af en toe komt hier ook de vraag naar een bril.

 

Op 26 februari zijn we met de ambulance naar Managua geweest.

We vertrokken om vijf uur 's morgens, 's avonds om negen uur terug thuis, een lange vermoeiende dag.

Vier verschillende hospitalen bezoeken en overal wachten is een beetje teveel van het goede op één dag.

Twee kinderen konden direct blijven en eentje werd zelfs direct geopereerd. Dit betekende wel dat ze 's anderendaags weer terug opgehaald moesten worden.

Op vrijdag hebben we een vergadering met de Padres de Familias en wordt er door middel van stemming een bestuur gekozen door de aanwezigen.  Het is de bedoeling dat deze mensen ons kunnen helpen ivm uitnodigingen voor consultaties, vergaderingen, ed. zodat we niet altijd de campo in moeten.

Ook kunnen zij melden wanneer er in hun dorp gehandicapte kinderen zijn, of kinderen met problemen, en ouders overtuigen om hulp te zoeken of contact met ons op te nemen.

Buiten het bestuur blijven ook de andere mensen lid van het Comité de padres de familias en helpen mee. Na een stevige maaltijd, kip met rijst en bonen vertrekt iedereen tevreden naar huis.

Volgende week vrijdag is er een eerste vergadering, voorlopig alleen met het Bestuur, om de jaarplanning op te maken.

 

 

 

 

Wij gaan met Eduardo nog even naar de nieuwe directeur van het Minsa in Terrabona om het programma "de kiné", niet alleen voor kinderen maar ook voor volwassenen opnieuw voor te stellen. De consultatie voor de kinderen is gratis, volwassenen betalen 50 Cordoba (1,5€).

Tot nu toe verwijst het Minsa de mensen door naar Matagalpa maar dit is nu eigenlijk niet meer nodig.

 

 

 

 

 

Op zaterdag rijden we naar Leon. We willen even overleggen met het hotel Via Via om de overnachtingsmogelijkheden te bekijken ivm de moutainbike tour door Nicaragua, welke georganiseerd wordt door vzw Stijn in Overpelt.

We rijden daarna door naar de zee. Poneloya is een leuk plaatsje. Er is weinig volk te zien.

Het valt ons op dat de golven wild en krachtig zijn, waar hebben we dit al eerder gezien?

En ja hoor, na terugkomst horen we dat er 's morgens vroeg een hevige aardbeving in Leon is geweest, vele dorpen waren ontruimd, en dat terwijl wij rustig van het strand genoten. 

 

 

  

 Op 6 maart gaan we opnieuw met de ambulance naar Managua om kinderen naar het ziekenhuis Velez Paiz en naar het Centrum Nacional de Oftalmología te brengen.

Eduardo gaat met ons mee, op de terugweg kopen we op zijn vraag nog wat kińemateriaal.

 Zaterdag rijden we met de ambulance naar Matagalpa. We laten de wielen uitbalanceren in een nieuwe garage, waarna we naar een kleine werkplaats gaan om de velgen om te wisselen en weer terug naar de moderne garage om uit te balanceren. Na een hele middag is het resultaat nog niet wat het moet zijn, er zal geïnvesteerd moeten worden in nieuwe velgen, maar die beslissing laten we aan anderen over.

 

 

 

Zondagmiddag, op zoek naar een hotel voor de MTB tour. We hebben geluk, we vinden een leuk hotel in Sebaco ideaal gelegen om van daaruit met de fiets verschillende projecten te bezoeken in de mooie heuvels van Terrabona. We hebben met de verantwoordelijke overlegd en wachten nog op een paar prijzen.

 

  

 

Op dinsdag gaan we met Eduardo naar Chaguite grande en Portrero San Antonio.

We bezoeken er alle kinderen met motorische problemen welke Eduardo nog niet kent. Eduardo legt aan de ouders uit hoe belangrijk het is om naar de kiné te komen. Hij doet enkele oefeningen voor en vraagt aan de moeder om dagelijks deze oefeningen te doen met hun Alicia.

De dorpen liggen ver afgelegen en dit is natuurlijk het grote probleem.

Er is een bus naar Sébaco zodat ze met hun kinderen kiné kunnen volgen bij Los Pipitos in Darío maar wie kan het transport betalen? We zoeken hier nog altijd naar een oplossing.

We willen deze zorgzame arme moedertjes en de kinderen met serieuze problemen echt helpen en besluiten om het transport voorlopig zelf te betalen met gekregen geld van onze vrienden.

We nemen nog een paar foto's van de verminkte voeten van Wilver om door te sturen naar een buitenlandse medische brigade welke waarschijnlijk in oktober komt.

Wilver moet dagelijks ver lopen om in de koffieplantage te gaan werken, hij heeft behoorlijk pijn aan zijn voet. Eduardo wijst hem erop dat er indien hij geopereerd kan worden een lange revalidatie volgt maar Wilver wil echt geholpen worden.

Onderweg naar huis passeren we nog bij een gehandicapte jongen welke een probleem heeft met zijn rolstoel.  De moeder heeft zelf al overal gezocht naar een kleine rolstoel en inderdaad die zijn moeilijk te vinden. We besluiten om de zitting, arm- en voetsteunen te laten repareren, we hebben zelf nog centjes om dit te bekostigen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Woensdag, vergadering op kantoor met de Directie.

Eduardo wordt vanaf nu gelukkig meer betrokken bij vergaderingen en overleg.

Qua medisch aspect, het contact leggen met Minsa, met diverse hospitalen, medische problemen, communiceren we vanaf nu op regelmatige basis met Dokter Larios van Prosalud, een vooruitgang!

Gisteren ben ik met Armando naar San Pedro geweest. Hij heeft er een presentatie gegeven "een charla" zoals ze hier zeggen. .

Het thema was de handicap, aanvaarding, de pijn, de stimulatie om door te gaan, "yes we can ". Ook het geweld binnen het huwelijk, een veel voorkomend probleem in Nicaragua werd besproken. Er waren ongeveer 23 mensen aanwezig, ze waren heel geïnteresseerd en tevreden.

 

Gerard is ondertussen veel bezig met het regelen en uitzoeken van de electriciteit, waterleiding ed. van een paar gebouwen welke onlangs werden aangekocht.

Hij is veel weg voor de Damiaanactie en is druk doende met het uitzoeken van prijzen voor de diverse materialen welke we binnenkort graag in productie willen geven zoals bedden en stoelen.

De technische woordenschat van mijn ventje gaat er dagelijks op vooruit, chapeau!

OP NAAR HET WEEKEND!