Darío, 16 februari 2013
Na drie
dagen kantoorwerk deze week, weer eens goed bijgewerkt, en nu op stap naar
Monte Verde.
Ook hier
weer enkele huisbezoeken.
De
gezondheidsdienst van de overheid heeft in Monte Verde een medische post geïnstalleerd, een soort
kinderheil waarbij de kinderen gewogen en gemeten worden en de evolutie in hun
groeiproces in kaart worden gebracht.
Ondertussen
is er in een ander schooltje een tandarts in volle actie, bezig met het trekken
van tanden. Dit is de snelste manier om van de tandpijn verlost te geraken, van
tandvullingen hebben ze hier in de bergen nog niet gehoord aldus de tandarts.
Op weg
naar Caña de
Castillo is het de beurt aan Armando om de uitlaat van zijn motor te verliezen,
niet te verwonderen in dit onherbergzaam gebied.
Waarschijnlijk
heeft Armando nu pas beslist om ons hier mee naar toe te nemen, het is
praktisch niet te doen om in deze stenenmassa met de moto te rijden. We hebben
al wat ervaring opgebouwd en geraken dan toch heelhuids bij het dorpje.
In noodgevallen,
brengen de dorpsbewoners een zieke of gewonde met een brancard naar beneden,
het is slechts .....2 uur lopen, zeggen ze en dat valt volgens hen nog mee.
Er staan
zo' n 30 huisjes in het dorp, een enorm dorre streek, weinig bomen, veel
stenen, en natuurlijk veel stof! De
natuur in dit gebied is erg verschillend met deze van de plaatsen waar we
normaal werkzaam zijn.
We
ontmoeten een familie met drie gehandicapte zonen. De dochter van 15 runt het
huishouden, terwijl de ouders met één van de drie zonen op het veld werken, de twee andere
zonen treffen we thuis.
Vrijdagavond
stappen we nog binnen bij de optieker in Sebaco, een stadje in de buurt van
Terrabona, deze zaak heeft reeds vaker samengewerkt met Los Pipitos.
Op
verzoek van Corzazones Unidos in België vragen we informatie betreffende het organiseren van
oogmetingen en de kostprijs van een montuur met aangepaste glazen.
Afhankelijk
van de diagnose die de specialisten van Los Pipitos stellen kunnen we pas het
aantal kinderen, die in aanmerking komen voor een bril, juist inschatten. De
oogmetingen voor de kinderen zijn gratis.
Het kind
is geboren! Na veel overleg, metingen en wijzigingen is het prototype bed
klaar.
Men werkt
hier toch heel anders dan bij ons, we zijn er al een beetje aan gewoon
geworden!
We hebben
behoorlijk moeten communiceren hoe we de duim en de feet van hier met de meters
en centimeters van bij ons op elkaar konden afstemmen.
Armando,
de schrijnwerker, heeft heel goed zijn best gedaan, en is samen met ons fier op
het eindresultaat.
Het bed
staat bij ons op het terras, in afwachting van de matras.
Een
geschikte matras vinden is hier niet vanzelfsprekend. We zijn al op
verschillende plaatsen geweest voor info en wachten nog op een voorstel. De
matras moet waterdicht zijn, een goed ligcomfort hebben, omdat het kind niet
alleen slaapt in het bed, maar ook moet kunnen relaxen en spelen.
Wanneer
alles compleet is gaat het bed verhuizen naar een eerste hulpbehoevend gezin.
De plaats is al gereserveerd.
Ontwerp van "la cama cuna"
Ondertussen
zijn we bezig met het ontwerp van een aangepaste buitendouche voor o.a.
rolstoelgebruikers en kinderen met motorische problemen.
Volgende
week hebben we een afspraak met een aannemer om de mogelijkheden ter plaatse te
bekijken. Ook van dit project is het de bedoeling dat we een prototype bouwen.
Hopelijk
krijgt dit alles navolging zodat het comfort en de leefomstandigheden van
meerdere gezinnen kan worden verbeterd.
Zaterdagmorgen
is er behoorlijk veel beweging in onze straat.
De vrouw
van de Nicaraguaanse president heeft een campagne opgezet tegen de vervuiling
van het milieu, en tegen het dumpen van afval en nog zoveel dingen meer. Alles
gebundeld in een 20 pagina tellende brochure. Deze campagne werd in alle
scholen gelanceerd en vandaag is er een optocht in de straten van Darío, de kinderen zijn vergezeld
van leerkrachten en andere sympathisanten. De kinderen hebben zelf spandoeken
en tekeningen gemaakt om duidelijk te maken dat ze bewust met de natuur willen
bezig zijn. Benieuwd of er een vervolg komt op deze actie!
We horen
van Toon dat men in de Managua al is begonnen met het beboeten van
sluikstorters. Het stadsbestuur heeft een aantal plaatsen aangewezen waar vrij
gestort mag worden. Het scheiden van afval is hier voorlopig nog een toekomst
droom.
Ik zal niet vlug warmlopen! |
Rina...en nu? |
Mensen van de overheid in actie tijdens consultatie. |
Fijne momenten. |
Ik kan er echt niets aan doen!! |
Hier ga ik mijn nestje maken! |
Kom dat tegen, een corazon, dat is pas een mooie moedervlek! |
Nog veel werk aan de winkel!! |
Na veel vijven en zessen!! |
Het eindresultaat |